De classificatie van narcisme begint altijd met het opsplitsen van persoonlijkheidstypes in ‘positief’ en ‘negatief’ of in termen van ‘prosociaal’ en ‘antisociaal’. Prosociale narcisten zijn types die in de menigte (openlijk) opvallen door hun arrogante houding (open of grandioos narcisme). Onder open narcisme valt het subtype 'filantropisch narcisme'.

Filantropische narcisten worden omschreven als individuen die goede daden verrichten om zelfbewondering en publiekelijke erkenning te verkrijgen. De motivatie achter de daden van een filantropische narcist ligt niet in het welzijn van anderen, maar in zelfbevrediging en zelfpromotie. Ze zoeken contacten en interacties met mensen die minder vermogend zijn en vestigen hun aandacht op liefdadigheid.

Antisociale persoonlijkheidstypes zijn het meest manipulatief. Ze zijn buitengewoon egocentrisch en zien de mensen om hen heen als objecten en wegwerpartikelen die gebruikt, uitgebuit en gemanipuleerd mogen worden. Het hoofdtype van antisociaal narcisme is de verborgen/heimelijke of kwetsbare narcist. Dit type kan nog eens onderverdeeld worden in 'kwaadaardig narcisme' en 'antagonistisch narcisme'.

Kwaadaardig narcisme is het meest toxische en aversieve vorm van narcisme. Deze vorm wordt gekenmerkt door (heimelijke) grandiositeit en voegt daar een uitbuitende, antagonistische en psychopathische laag aan toe. Dit type komt vertoont narcistisch gedrag binnen de gesloten muren en wanneer niemand het ziet (heimelijk). Ze komen naar de buitenwereld charmant over maar zijn in de kern extreem manipulatief

Alles wat dit type doet, doen ze gewetenloos, zonder empathie of mededogen naar anderen toe. Kwaadaardige narcisten hebben veel weg van psychopathie en de stoornis heeft veel weg van de antisociale persoonlijkheidsstoornis.

Heel belangrijk om te onthouden is dat kwaadaardige narcisten slachtoffers tot het randje van de afgrond drijven en hen achterlaten met een gevoel van verraad, angst, bedrog en ontreddering.