Poezenliedje

Vanochtend liep ik de Waag in Leiden binnen waar momenteel boekenuitverkoop wordt gehouden en vond de bundel " Een leeuw is eigenlijk iemand", Nederlandse dierenpoezie, samengesteld door Wim Zaal.

En wie kan het fenomeen kat beter verwoorden dan Annie M.G. Schmidt?

Poezenliedje

Mijn hele verdere leven wil ik poezen om mij heen,

dan ben ik nooit zo helemaal alleen

en als ik 's avonds thuiskom, al is 't midden in de nacht,

dan is er altijd iets dat op me wacht.

Een iets, dat klein is weliswaar, maar dat me kopjes geeft

een iets dat staat te spinnen en dat warm is en dat leeft.

Geen mens ter wereld kun je zo volledig voor je winnen,

want mensen kunnen niet spinnen.

Hij klimt in de begonia,

hij sluimert in de keukenla,

Hij jaagt de lijsters achtena

en er is altijd wat,

maar toch is ' t zo huiselijk en zo genoegelijk met een kat

Er komt nog eens een avond, o, ik kan het nou al zien,

die avond is niet ver meer, misschien,

dan heb ik iemand weggestuurd voor altijd en voor goed;

een streep erdoor gehaald omdat het moet.

Dan kom ik langzaam binnen met een hart zo zwaar als lood,

dan ga ik even zitten met dat poessie op mijn schoot,

totdat zijn bontje nat geworden is, van mijn misère...

Bij poezen mag je wel blèren.

Hij is een boef van a to z,

hij legt een muis in het buffet

en krijgt zes jonkies in mijn bed

en altijd is er wat,

maar toch het is zo huiselijk en zo genoeglijk met een kat.

En als ik vijfenzestig ben en op een hofje woon,

met,af en toe een briefkaart van mijn zoon,

dan zit daar in de vensterbank een kater voor het raam

en knabbelt weer een bloem van me cyclaam.

Ik hoef voor niemand meer te koken. Alles is aan kant.

Ik leg alleen een stukje bokkem netjes op een krant.

Alleen de poes blijft over als je eenzaam zit te breien,

want mensen blijven niet bij je

Hij klimt in de begonia,

hij sluimert in de keukenla

hij jaagt de lijsters achterna

en er is altijd wat

maar toch is 't zo huiselijk en genoeglijk met een kat

ANNIE M.G. SCHMIDT