De rozen van Saidi
Vanochtend wilde ik met rozen naar je komen
Maar in mijn kleed had ik er zo veel meegenomen
Dat mijn te strak gespannen gordel openging
De knopen sprongen los: de rozen gingen zweven
En werden door de wind naar zee gedreven
Waar op het water hun vlucht voor altijd verging
De golven kleurden rood, zodat ze vlammen leken
Vanavond blijft een balsemlucht mijn kleed doorweken
Ruik hier op mij hun geurige herinnering
Marceline Desbordes-Valmore
1786 tot 1859
Ik houd van poezie
Ik houd van afbeeldingen verzamelen
Ik houd van schuiven
en een eigen beeld laten ontstaan.
In dat proces ben ik totaal mezelf
en laat ik mij door niemand storen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten