Als ik naar de voormalige begraafplaats De Groenesteeg ga heb ik daar regelmatig bijzondere ontmoetingen en gesprekken. Ik ben het de Groenesteegverhalen gaan noemen. Zo was er het echtpaar die op zoek was naar het monument dat daar staat voor mensen die hun lichaam aan de wetenschap ter beschikking hadden gesteld. Zij vertelden mij dat zij een kind hadden verloren. Toen er nog beheerders waren waren kwamen zij zo nu en dan bij mij kijken. Zij wisten mij veel te vertellen. Toen ik onder de grote beuk zat, ontdekte ik een man, die boven in de beuk zat te lezen en mij vertelde hoe hij genoot van deze bijzondere plek en dat hij daarnaar toe ging om de drukte van de stad te ontvluchten. Het baasje van de inmiddels overleden kater Elev was zo nu en dan te vinden op deze plek. Zij vertelde mij zijn geschiedenis. Een man vertelde mij dat zijn moeder kibbeling ging halen bij de visboer en dat aan Elev gaf. Zo af en toe heb ik een ontmoeting met een man, die samen met zijn kat daar een wandeling maakt.
Soms zijn er verhalen zonder woorden zoals op een graf een halfvolle fles wijn met één glas. Of een boeket zonnebloemen op het graf van de moeder van van Gogh.
Gisteren ontving ik een brief van een man die twee weken geleden naast mij op het bankje kwam zitten. Hij vertelde mij dat hij een aantal familiegraven bezocht, keek mij betekenisvol aan en zei me dat dit de laatste keer was dat hij er kwam. Hij is nu 88. Gisteren ontving ik van hem een brief van wel vier kantjes waarin hij zijn bezoek aan de Groenesteeg had vastgelegd en zijn bezoek aan Leiden. "Tour of memories"voor hem. Hij was speciaal hiervoor van uit het oosten van het land met de trein naar Leiden gekomen .
Dit zijn waardevolle ontmoetingen op deze bijzondere plek. Ik kijk uit naar het volgende verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten