Vanmiddag ga ik schilderen aan de hand van een gedicht van Tomas Transtromer
Labyrint van het late najaar
Aan de ingang van het bos een weggeworpen lege fles
Treed binnen. Rond deze tijd bestaat het bos uit stille verlaten lokalen
Een paar geluiden maar: alsof iemand met een pincet voorzichtig twijgen verschuift
of een zwak scharnier zwak piepend binnen in een dikke stam
De vorst is over de paddenstoelen gegaan, ze zijn verschrompeld
Ze lijken voorwerpen en kledingstukken in een verdwijning.
Nu valt de schemering. Het is zaak je er uit te reppen.
En je richtmerken opnieuw te bezien: het roestig gereedschap daarbuiten op de de akker
en het huis aan de overkant van het meer een roodbruin vierkant krachtig als een bouillonblok
Aan de ingang van het bos een weggeworpen lege fles
Treed binnen. Rond deze tijd bestaat het bos uit stille verlaten lokalen
Een paar geluiden maar: alsof iemand met een pincet voorzichtig twijgen verschuift
of een zwak scharnier zwak piepend binnen in een dikke stam
De vorst is over de paddenstoelen gegaan, ze zijn verschrompeld
Ze lijken voorwerpen en kledingstukken in een verdwijning.
Nu valt de schemering. Het is zaak je er uit te reppen.
En je richtmerken opnieuw te bezien: het roestig gereedschap daarbuiten op de de akker
en het huis aan de overkant van het meer een roodbruin vierkant krachtig als een bouillonblok
van Tomas Transtromer, " de herinneringen zien mij"
mijn tenen schilderen ook mee.... |
Inmiddels heb ik alvast een ondergrond gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten