Herfstblad

Bij dit beeld kan ik wegdromen.....

Kat in de stad

Ik denk zo dat hij me verwachtte.....

Leiden door de seizoenen heen

Meestal heb ik mijn camera bij me als ik door Leiden loop of fiets. Hier een compilatie van een paar foto's die ik de afgelopen jaren heb gemaakt. Elke keer ontdek ik weer iets nieuws in de stad, ook al woon ik er al jaren. Dit verrast me maar is inmiddels ook "gewoon" voor me geworden.

Drieluik, chaos en orde

Hier ben ik bezig met chaos of beter gezegd probeer ik orde in de chaos te scheppen. Het gaat om een drieluik, waarvan ik eerst met veel kleur een ondergrond heb opgebracht. Omdat de kleuren alle kanten opgaan probeer ik er nu meer rust en eenheid in te brengen. Hier het schilderij zoals het eerst was en vervolgens zoals het nu is met een paar details.

Breien en schilderen

Even een grapje tussendoor: ik kan breien, schilderen, luisteren, praten en schrijven tegelijk. Wie doet mij dat na?

Stapelen

Even tussendoor. Het zat er weer aan te komen

Blikvervangers in de stad

Het is koud vandaag in Leiden. Dit beeld trof mij, de felgele kleur oplichtend in de zon, echte blikvangers zijn het. Als je verder kijkt, zie je ook het glas in lood aan het raam en een doorkijkje naar binnen.

Het boek van de meisjes

Het aantal van deze portretjes groeit, ik schilder ze op papier ongeveer A3 formaat en ben van plan ze aan elkaar te plakken als een boek....

Weerspiegelingen in de stad

Als ik door Leiden loop geniet ik van de stille grachten, de weerspiegelingen, het licht van de ondergaande zon, de huizen langs de gracht, de doorkijkjes, kortom van de sfeer die dit alles uitademt

Kat in balans

Einde van de middag

Toen ik gisteren aan het einde van de middag tegen 18.oo uur door de stad fietste, viel mij het bijzondere licht op, de lichtgevende randen langs de wolken, het felblauw van de lucht, de kleuren van het blad aan de bomen. Een bijzonder moment, een half uurtje later was het weg...

Kleur, licht en warmte

Ik hoor de regen op het dak, zodat ik verlang naar de kleuren van de herfst. Dit zijn tekeningen gemaakt met pastelkrijt. Ik speel met kleur, licht en warmte.

Meisje 15 oktober

Bijna elke dag komt er eentje bij....

Bommelgaap

Moewaahhhhggaaaap

Weemoed

Baudelaire op straat

Muurdicht in Leiden

De straat omgaf mij met haar daverend kabaal en

Lang, slank, in diepe rouw ging mij een vrouw voorbij,

Verheven in haar smart; met fraaie hand liet zij

De zoom van haar gewaad opzweven en weer dalen,

Op snelle benen en met statueske grootheid.

En uit haar ogen, loden lucht waar storm ontspringt,

Dronk ik verkrampt, bevangen als een zonderling,

Zoetheid die fascineert, genot dat tot de dood leidt.

Een bliksemflits… en toen de nacht! ­ Vluchtige schone

Wier blik mij één moment met levenskracht beloonde,

Zal ik je in het eeuwig leven pas weer zien?

Elders, ver weg van hier! Te laat! Of nooit misschien!

Ik weet niet waar jij vlucht, jij niet waar ik zal gaan,

Vrouw die ik had bemind, vrouw die dat hebt verstaan!

vert. Peter Verstegen in Baudelaire, De bloemen van het kwaad, G.A. van Oorschot

Portret van een meisje

Dit meisjesportret was er opeens vandaag.

Abstract Schilderen

Ik begin met het opzetten van kleur,schilder daar overheen, schraap weg, poets met mijn vingers en een doekje en langzamerhand ontstaat er dan een beeld. Tijdens het schilderen keer ik regelmatig mijn doek met als doel het vanuit een ander oogpunt te kunnen bekijken en losser te komen. Hier laat ik ook een paar stukken zien van het schilderij,

Vlammend rood

Het duurt maar even, een flinke storm erover heen en het is weg. De kleuren in dit jaargetijde zijn zo intens! Ik geniet hiervan.

Wie van de drie?

Mijn vraag is of deze twee aaibaar zijn, gewoon gek of iets anders?

Kijken en uitvergroten

In de afgelopen week heb ik een aantal schilderingen gemaakt met krijt, inkt, acrylverf. Nu ga ik kijken en ontdekken welk stukje van deze werken zich leent voor een uitvergroting

Portret over portret over portret.......

Onder dit portret zitten bijna ontelbare portretten, elke keer breng ik veranderingen aan. Maandenlang staat ze weer ergens in een hoekje van mijn huis en op een dag als vandaag haal ik haar weer te voorschijn.

Ik vraag mij regelmatig af of er een moment aanbreekt dat ik haar kan laten zoals ze is. Hierboven een grove opzet van een andere vrouw, toch is ze dezelfde als hieronder. Wordt vervolgd!